Το ταξίδι ενός φλιτζανιού ή πώς έγινα coffee addict

Αφορμή για το σημερινό ποστ στάθηκε η πρόσκληση της Πέτρας ή καλύτερα του φλιτζανιού της, να μαζευτούμε και να διηγηθούμε ιστορίες που έλαβαν χώρα πάνω από ένα φλιτζάνι. Τι δικό μου δε θα μπορούσε να περιέχει τίποτε άλλο από καφέ.
Το ταξίδι ενός φλιτζανιού ή πώς έγινα coffee addict

Όσοι με ξέρουν τα τελευταία 10 χρόνια τουλάχιστον, μ΄έχουν γνωρίσει μ'ένα καφέ στο χέρι.
Όσοι με ξέρουν καλύτερα απορούν που πίνω καφέ ακόμα και μετά τις 10 το βράδυ.
Κάποιες φορές όταν πάμε για ποτό, εγώ είναι πιο πιθανό να πιω καφέ.
Είμαι coffee addicted το παραδέχομαι.


Θα πιω σίγουρα 3 καφέδες μες στην ημέρα, μπορεί και περισσότερους.
Πλέον, μόνο ο πρώτος καφές της μέρας είναι "κανονικός", οι επόμενοι είναι ντεκαφεϊνέ γιατί αλλιώς δε θα κοιμόμουν ποτέ.
Γενικά είμαι πολύ παράξενη με τον καφέ μου.
Θέλω να είναι τέλειος.
Σε καφετέρια που δε φτιάχνει καλό καφέ δεν πρόκειται να πατήσω δεύτερη φορά.
Επίσης άμα έρθω σπίτι σου, προτιμώ να με αφήσεις να φτιάξω τον καφέ μόνη μου, παρά να μου φτιάξεις εσύ.
Το ταξίδι ενός φλιτζανιού ή πώς έγινα coffee addict
Καρικατούρα που μου έφτιαξε ο άντρας μου
Αγαπώ όλα τα είδη καφέ, εκτός από τον ελληνικό. Δεν πίνω ποτέ.
Ψέματα, έχω πιει μια φορά για να μου πουν το φλιτζάνι.
Επίσης,μου αρέσει να φτιάχνω καφέ,όχι μόνο για μένα αλλά και για τους άλλους.
Το να μου ζητήσεις να σου φτιάξω καφέ είναι από τα πράγματα που θα'κανα με μεγάλη ευχαρίστηση.
Πίνω τον καφέ μου γλυκό, πλέον με ζαχαρίνη όμως,γιατί με τόση ζάχαρη κόντευα να πάθω ζάχαρο.
Δε νομίζω ότι θα σταματούσα να πίνω καφέ για κανένα λόγο.
Θυμάμαι ότι τον πρώτο μου καφέ (που ήταν φραπέ με πολϋυυυ γάλα) τον ήπια όταν πήγαινα λύκειο, ένα καλοκαίρι στο σπίτι της θείας μου της Στέλλας, παρέα με τα ξαδέρφια μου.
Η δεύτερη φορά δεν πρέπει να ήταν πολύ σύντομα.
Το ταξίδι ενός φλιτζανιού ή πώς έγινα coffee addict

Σίγουρα, το ότι πίνω τόσους καφέδες έχει σχέση και με το ότι καπνίζω και για μένα τσιγάρο χωρίς καφέ είναι σαν χωνάκι χωρίς παγωτό.
Σαν φοιτήτρια θυμάμαι, όταν έμενα σε εστία, ερχόταν όλος ο όροφος στο δωμάτιό μου για καφέ. Ήμουν από τους λίγους που είχαν καφετιέρα, αλλά και διάφορα είδη καφέ.
Έτσι έκανα τους πρώτους μου φίλους από τα φοιτητικά χρόνια.
Στη σχολή και στην πόλη κυκλοφορούσα για χρόνια με ένα θερμός γεμάτο καφέ.
Δε διανοούμουν ότι θα μπορούσα να βρεθώ κάπου και να μην  έχω έναν καφέ στο χέρι.
Όταν μετακόμισα στο σπίτι του φίλου μου (τώρα είναι σύζυγός μου κι έχουμε αλλάξει πολλά σπίτια από τότε) τον προειδοποίησα ότι αν δεν έχει καφέ στο σπίτι εγώ δεν μπαίνω μέσα.
Για χρόνια η μόνη ερώτηση που μπορούσες να μου κάνεις και να απαντήσω σίγουρα "ναι" ήταν:
"Πάμε για καφέ;"
Το ταξίδι ενός φλιτζανιού ή πώς έγινα coffee addict

Οι πιο ατέλειωτοι καφέδες που έχω πιει ήταν με το Μαρίνο, συνήθως γύρω απ'το Θησείο που κρατούσαν και 2 και 3 καμιά φορά και 4 ώρες.
Αλλά δε θα ξεχάσω ποτέ και τους πρώτους καφέδες παρέα με την αδερφή μου στην Αλεξανδρούπολη,τους άπειρους καφέδες που ήπιαμε στο Clock στα Χανιά που πλέον έχει κλείσει και μαζί του έκλεισε και μια ολόκληρη εποχή,τους άπειρους (επίσης) καφέδες στο Golden cup στο Ψυχικό που ήταν για χρόνια το στέκι μας με τον άντρα μου και έχουν περάσει από κει όλοι μου οι φίλοι(κι αυτή η εποχή έχει περάσει ανεπιστρεπτί),τους λίγους καφέδες που μοιράστηκα με τον αδερφό μου τις σπάνιες φορές που βγαίναμε μαζί,τους καφέδες στη Ζώγια στη Θεσσαλονίκη που κατασκηνώναμε κάθε φορά που πηγαίναμε από το πρωί ως το βράδυ και τέλος τους καφέδες κάτω από τ'αρμυρίκια κάθε καλοκαίρι στο χωριό.

Το ταξίδι ενός φλιτζανιού ή πώς έγινα coffee addict

Επίσης, δεν ξεκινάω ποτέ για ταξίδι αν δεν έχω πάρει καφέ στο αυτοκίνητο.
Το καλοκαίρι πίνω πάντα φρέντο εσπρέσο ενώ το χειμώνα εναλλάσσω τον νες ή το γαλλικό (στο σπίτι) με τον καπουτσίνο και τον εσπρέσο που πίνω όταν βγαίνω έξω.
Στο Pinterest έχω ένα πίνακα εμπνευσμένο από τον καφέ και αφιερωμένο σ'αυτόν, αν είσαι κι εσύ coffee addict μπορείς να τον ακολουθήσεις εδώ
Ο τελευταίος καφές που ήπια έξω και απόλαυσα ιδιαίτερα ήταν πριν 2 βδομάδες στην αγαπημένη Ζώγια με τις αδερφές μου και τον άντρα μου.
Το ταξίδι ενός φλιτζανιού ή πώς έγινα coffee addict

Απολαμβάνω ακόμα και τους διαδικτυακούς καφέδες που πίνουμε με τη Ζήνα
Αυτές ήταν οι αναμνήσεις μου πάνω από χιλιάδες φλιτζάνια καφέ που έχω πιει ως τώρα.
Ανυπομονώ για τον επόμενο καφέ μου, το επόμενο μέρος που θα χρίσουμε στέκι μας, την επόμενη φορά που με αγαπημένους θα παραγγείλουμε τα καφεδάκια μας και η ζωή θα μοιάζει γλυκιά κι ανέφελη, έστω για λίγο....

Οι περισσότερες φωτογραφίες αυτού του ποστ είναι από το λογαριαμό μου στο ίνσταγκραμ, αλλά πίστεψέ με δεν ανεβάζω μόνο καφέδες!Οπότε αν θέλεις να με ακολουθήσεις μη φοβάσαι ότι θα σε βομβαρδίσω με καφέ!


Εσύ πόσους καφέδες πίνεις τη μέρα;
Ποιο είναι το αγαπημένο σου ρόφημα;

Δες σχετικά
Η ιστορία μιας ταινίας ή πώς η Ερωφίλη με ανάγκασε να δω θρίλερ
Πώς έγινα νονά της Ναταλίας
Πώς έγινα βιβλιοφάγος



Δημοσίευση σχολίου

24 Σχόλια

  1. Εγώ που λες Δέσποινα μου, πίνω (από τότε που έκοψα το κάπνισμα) μόνο εσπρέσο, χειμώνα καλοκαίρι. Αλλά στο σπίτι αγοράζω φακελάκια εσπρέσο, που είναι ελαφρύς, και τον πίνω χωρίς ζάχαρη, γιατί στις καφετέριες ο εσπρέσο είναι πολύ δυνατός και πικρός και την θέλει την ζαχαρίτσα του! Έχω να σου πω ότι χάρηκα πάρα μα πάρα πολύ -και- με την δικό σου Ταξίδι! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που με τίμησες με την παρουσία σου! Έχω ήδη προσθέσει το λινκ σου στην σημερινή μου ανάρτηση για να σε διαβάσουν κι άλλοι φίλοι. Φιλιά πολλά και καλό μεσημέρι! :))

    Υ.Γ Το απόγευμα πάντως θα πιω τσάι με περγαμόντο! Σούπερ :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ πολύ, Πέτρα, το απόλαυσα κι εγώ αυτό το ταξίδι και διάβασα και πολλά άλλα πριν γράψω το δικό μου.Σ'ευχαριστώ για την έμπνευση που έδωσες σε πολλές από μας και ταξιδέψαμε παρέα με τα φλιτζάνια μας!

      Διαγραφή
  2. Και εγω του καφέ είμαι Δεσποινα.. οπως και να είναι και όποιος και να είναι αρκει να είναι μετριος, .. για μενα η λεξη καφές είναι παρεα... εστω και αν τον πίνω μόνη μου κανοντας την βόλτα μου εδώ μεσα...!! τι μας κανει η Πετρα με τα ταξιδια των φλιτζανιών .ε; να περνας ομορφα και να παολαμβανεις όλα σου τα κεφεδακια... φιλακιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου, κι εγώ με παρέα ή μόνη απολαμβάνω τον καφέ μου και τους δικούς σας που διάβασα με αφορμή την πρ΄σοκληση της Πέτρας!Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  3. Ξέχασες να πείς όμως ότι όταν μετακόμισες στο σπίτι του φίλου σου(τώρα άντρα σου)και τον προειδοποίησες για την ...προτίμησή σου στον καφέ, εκείνος έσπευσε να προμηθευτεί την μεγαλύτερη συσκευασία νες καφέ που κυκλοφορούσε στην αγορά για καλό και για κακό!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, αυτό το ξέχασα, είχα όμως τόσα να θυμηθώ!
      Θυμάμαι όμως που στο τέλος πετάξαμε το μισό καφέ γιατί εξασθένησε το άρωμα του!

      Διαγραφή
  4. Κι εγω μια λατρεια στον καφε την εχω! Ομορφη αναρτηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δέσποινα, μου άρεσε η καρικτούρα του άντρα σου και η τρυφερή χειρονομία του παλαιότερα, να προμηθευτεί μεγάλη συσκευασία καφέ!!! Μας ταξίδεψες πολύ όμορφα με ωραίες κι αληθινές εικόνες! Κι εγώ είμαι τρελή με τον καφέ!
    Πίνω κάθε λογής καφέ... με μια αδυναμία στον cappuccino!
    Να έχεις ένα γλυκό βραδάκι! Τα φιλιά μου με μια αγκαλιά!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γι'αυτό με καταλαβαίνεις, Κατερίνα!Κι εγώ έχω αδυναμία στον καπουτσίνο κι ας μην κάνει να πολυπίνω γιατί το γάλα με πειράζει!

      Διαγραφή
  7. Ξεχωριστό και μοναδικό ρόφημα ο καφές, για πολλούς όπως κι εσύ, είναι ΤΟ ΡΟΦΗΜΑ. ΑΠΟΛΑΥΣΗ....συνυφασμένο με στιγμές, παρέες, στέκια.....εγώ λατρεύω το άρωμά του, πίνω πιά μόνο ντεκαφεινέ καπουτσίνο και οπωσδήποτε τον απολαμβάνω περισσότερο με παρέα ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς, Κλαυδία, όπως τα λες!Φυσικά με παρέα είναι οι καλύτεροι καφέδες!

      Διαγραφή
  8. Καφέεεε.. Δεν ζω χωρίς καφέ!! Ειδικά όταν είμαι νευριασμένη, αγχωμένη, στεναχωρημένη πρέπει απαραιτήτως να πιω καφέ μπας και ηρεμήσω (κάποτε έκανα και τσιγάρο αλλά τώρα πια σκέτο). Πίνω σαν και εσένα καφέ, όχι ντεκαφεινε, ακόμα και στις 12 το βράδυ και μετά πέφτω ξερή στον ύπνο. Αν δεν πιω καφέ τις ώρες που έχω κουρδιστεί με πιάνει εκνευρισμός και πονοκέφαλος και σπάζομαι όποτε πάω έξω για καφέ και δεν πίνεται ο καφές τους- δεν με ξανά-βλέπουν! :))) Ο ελληνικός από την άλλη νιώθω πως δεν με πιάνει.. νιώθω πως δεν έχω πιει καφέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ούτε κι εγώ ζω χωρίς καφέ, Ελεάνα, όπως κατάλαβες!Έχουμε πολλά κοινά, όταν διάβαζα το σχόλιό σου ήταν σα να το έγραψα εγώ!

      Διαγραφή
  9. Κι εγώ τον έχω σε μεγάλη εκτίμηση τον καφέ, οπότε σε καταλαβαίνω!
    Καλώς σε βρήκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καφές και τσάι, αγαπημένα και τα δυο!! Καφές για το πρω'ι, τσαγάκι για το απόγευμα!!!
    Συνήθειες που δεν κόβονται !!!
    Να'σαι καλά, Δέσποινα!! Καλή εβδομάδα να'χεις, φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αχ σε καταλαβαίνω απόλυτα! Πάντα κάπου δίπλα μου βρίσκεται ένας καφές αν και δεν πίνω πολλούς μέσα στη μέρα! Καπνίστρια μια από τα ίδια! Έπινες και καφέ στη γειτονιά μου από ότι διάβασα άρα ίσως να ΄χουμε συναντηθεί κάποτε στο golden cup χωρίς να το καταλάβουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σοβαρά; Είναι πολύ πιθανόν, όταν έμενα Χαλάνδρι πήγαινα συνέχεια εκεί!

      Διαγραφή
  12. Δεσποινάκι καλημέρα σε σένα και την όμορφη παρέα!!! Διαβάζω το άρθρο σου και σκέφτομαι "δεν μπορεί, η Δέσποινα μου έχει βάλει κάμερα και τα γράφει για μένα" Πάρα πολλά τα κοινά μας Δέσποινα, έτσι και εγώ, όλη μέρα με ένα καφέ στο χέρι ακόμη και στις 10 το βράδυ και παράξενη με τον καφέ μου, μα πολύ παράξενη. Οι φίλες μου με ξέρουν και στα σπίτια τους φτιάχνω μόνη μου τον καφέ, πίνω μόνο γαλλικό ,νές ή φραπέ. Το καλοκαίρι φτιάχνω γαλλικό και τον βάζω στο ψυγείο, πίνω τουλάχιστο μια καφετέρια την ημέρα και πάντα σκέτο, επίσης καπνίστρια βλέπεις. Η γεύση του εσπρεσο δεν μου αρέσει και η μόνη φορά που ήπια φρεντο και πραγματικά ήταν απολαυστικο ήταν στην pizzaland της Κομοτινής, είναι της κουνιάδας μου το μαγαζί και ο καφές τους πραγματικά τέλειος.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τούλα, πολύ χαίρομαι που έχουμε κοινά, γιατί εκτός διαδικτύου κανείς δε με καταλαβαίνει, όλο ακούω, "πάλι καφέ πίνεις;" . Τουλάχιστον τώρα ξέρω ότι δεν είμαι η μόνη!Δε σου αρέσει ο εσπρέσσο; Σοκάρομαι γιατί τον λατρεύω! Αν ξαναέρθεις Κομοτηνή στείλε μέιλ να βρεθούμε για καφέ!

      Διαγραφή
    2. AAA Βεβαίως και να πιούμε καφεδάκι, έρχομαι συχνά Κομοτινή, δεν ήξερα ότι είσαι από εκεί! Υπέροχη η πόλη σας παρεμπιπτόντως...

      Διαγραφή

Τι θα ήθελες να με ρωτήσεις;