Πώς έγινα βιβλιοφάγος

   Μεγάλωσα σε χωριό. Σε μια μικρή και κλειστή κοινωνία που τα παιδιά της ηλικίας μου ήταν ελάχιστα και πολύ απασχολημένα με το να παίζουν ποδόσφαιρο και κυνηγητό ελεύθερα στους δρόμους και στη μικρή πλατεία του χωριού.

     Δεν ήμουν ποτέ μαζί τους. Λόγω του προβλήματος όρασης που έχω οι γονείς μου ήταν κάπως υπερπροστατευτικοί μαζί μου. Λίγο η ανημπόρια μου για σκαρφαλώματα και τρεχάλες που κατέληγε σε ματωμένα γόνατα και γδαρμένους αγώνες, λίγο ο φόβος τους μη σπάσω τα γυαλιά μου πέφτοντας, κατέληγα να περνάω ακόμα και τις καλοκαιρινές μέρες μέσα στο σπίτι. Οι σπάνιες βόλτες στη θάλασσα και οι επισκέψεις στη θεία και τη γιαγιά μου ήταν η μόνη διέξοδος από τη μονοτονία μου. 
   Ένα τέτοιο καλοκαίρι, μετά την τρίτη δημοτικού, που είχαμε πάει επίσκεψη στη θεία μου, ως συνήθως, παρακολουθούσα βαριεστημένη μία συζήτηση των μεγάλων, όταν το μάτι μου έπεσε στη βιβλιοθήκη που είχε η θεία στο σαλόνι, στο διάδρομο, δε θυμάμαι πια...
    Άρχισα να σκαλίζω τα βιβλία και από βαρεμάρα πήρα ένα να διαβάσω το οπισθόφυλλο.
Το βιβλίο ήταν από την δημοφιλή σειρά των 5 φίλων της Enid Blyton. Το πήρα σπίτι να το διαβάσω.
Το επέστρεψα το επόμενο απόγευμα και πήρα ένα άλλο. Η αλήθεια είναι ότι η θεία μου, η μητέρα μου και τα ξαδέρφια μου νόμιζαν ότι το επέστρεψα γιατί δε μου άρεσε. Η αλήθεια είναι ότι απλώς το είχα διαβάσει ολόκληρο και ήθελα να διαβάσω και τα υπόλοιπα. Για καλή μου τύχη τα ξαδέρφια μου είχαν αρκετά βιβλία από τη σειρά των 5 φίλων στη βιβλιοθήκη τους. Τα διάβασα όλα μέρα με τη μέρα. Κάποια στιγμή τέλειωσαν φυσικά, αλλά ευτυχώς η βιβλιοθήκη είχε κι άλλα βιβλία. 
     Δε θυμάμαι ακριβώς τι διάβασα έπειτα, αλλά θυμάμαι ότι μετά από αυτή μου την ανακάλυψη άρχισαν οι συχνές μου επισκέψεις στο βιβλιοπωλείο της περιοχής. Έφευγα πάντα με 5-6 βιβλία γιατί το ένα ή δύο μου έφταναν μόνο για μια-δυο μέρες. Στη συνέχεια παράγγελνα στη μαμά μου ποιο βιβλίο θέλω να μου πάρει όταν πήγαινε στη Χώρα για δουλειές. Το βιβλιοπωλείο της περιοχής μας ήταν μικρό και ανενημέρωτο και εγώ είχα ήδη εξελιχθεί σε μία μικρή βιβλιοφάγο.
    Από τότε και μέχρι τώρα έχω ξεκοκαλίσει αρκετές βιβλιοθήκες, συγγενών, φίλων, σχολικές, δανειστικές, δημοτικές και φυσικά έχω δημιουργήσει τη δική μου που λόγω των συχνών μου μετακινήσεων βρίσκεται στο ίδιο εκείνο χωριό που ξεκίνησα το διάβασμα και εκτείνεται από πάνω ως κάτω στον τοίχο του δωματίου μου και τα βιβλία στο κάθε ράφι είναι δυο σειρές (άλλα μέσα άλλα έξω) για να χωρέσουν. Κάθε φορά που πάω τη φορτώνω κι άλλο γιατί τα καινούρια βιβλία που παίρνω χρόνο με το χρόνο δε χωράνε στη μικρή βιβλιοθήκη του σπιτιού που μένω τώρα.

Αυτή κορίτσι ήταν η μικρή μου ιστορία για το πώς ξεκίνησα να διαβάζω λογοτεχνία.
Εσύ διαβάζεις βιβλία στον ελεύθερό σου χρόνο;
Έχεις διαβάσει τους 5 φίλους, το βιβλίο που με μύησε στο διάβασμα;
Ποιο βιβλίο διαβάζεις αυτή την περίοδο;
Ποιο είναι το αγαπημένο σου βιβλίο όλων των εποχών;

Μείνε συντονισμένη στο despina's studio 
γιατί με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου μεθαύριο
έρχεται μεγάλο Giveaway με δώρο, 
τι άλλο, βιβλία!



Δημοσίευση σχολίου

22 Σχόλια

  1. Μπορεί να έχασες κάποιες ώρες παιχνιδιού με τα άλλα παιδιά αλλά κέρδισες τόσους κόσμους με τα βιβλία.
    Εγώ διαβάζω πριν πέσω για ύπνο κάθε βράδυ. Αγαπημένο βιβλίο: " Ο Γέρος και ο κος Σμιθ" του Πήτερ Ουστίνοφ.
    Την καλησπέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πραγματικά,Δήμητρα! Και ταξίδεψα και σε άπειρα μέρη πέρα από το μικρό χωριό μου μέσα από τα βιβλία. Δεν το έχω διαβάσει αυτό, θα το ψάξω!

      Διαγραφή
  2. Ξεκίνησα σήμερα να διαβάσω "Ο ευτυχισμένος πρίγκιπας και άλλα παραμύθια" του Oscar Wilde. Διαδικτυακά βέβαια αλλά κάτι είναι κι αυτό... Το παραμύθι "Ο πιστός φίλος" είναι από τα αγαπημένα μου!
    Μπορεί να μη διαβάζω όσο διάβαζα παλιά αλλά είναι ακόμα μια πολύ ευχάριστη ενασχόληση...
    Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς ούτε εγώ διαβάζω πλέον τόσο όσο παλιά, Ερωφίλη!

      Διαγραφή
  3. Δεν υπαρχει τιποτα πιο ωραιο απ το να βυθιζεσαι σε εναν αλλο κοσμο και να ταξιδευεις!! Δεν εχω διαβασει το συγκεκριμενο ..τωρα εχω βαλει στο ματι να διαβασω τις ''Χαρτινες Πολεις'' του John Green.!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ,δεν υπάρχει καλύτερη ψυχαγωγία από το καλό βιβλίο! Θα το ψάξω κι αυτό το βιβλίο, δεν πολυδιαβάζω ξένους συγγραφείς και έχω μείνει πίσω στο τι κυκλοφορεί!

      Διαγραφή
  4. Αν διαβάζω λέει!! Αν μου αρέσει το βιβλίο είμαι ικανή να μην κοιμηθώ ως να το τελειώσω!Να μη θυμηθώ πόσες φορές έχω χάσει τη στάση μου στο λεωφορείο καθώς διαβάζω και εκεί!
    Αγαπημένα πολλά βιβλία αλλά ιδιαίτερα το "Ανεμοδαρμένα Υψη" της Έμιλι Μπροντέ. Αυτή η ιστορία όπως και η ζωή της ίδιας της συγραφέας με έχει συναρπάσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, καλά! Κι εγώ δε διαβάζω όσο παλιά, όπως είπα και παραπάνω, αλλά αν μου αρέσει το βιβλίο σίγουρα θα με βρει το ξημέρωμα, αυτό δεν έχει αλλάξει από παλιά! Στη στάση δε διαβάζω, ούτε σε μετρό κλπ γιατί δυσκολεύομαι ακόμα και με τα γυαλιά αν δεν έχει άπλετο φως! Για τα Ανεμοδαρμένα ύψη δεν το συζητώ, με συγκλόνισε αυτό το βιβλίο. Γενικά μου αρέσουν όλα τα βιβλία και όλες οι γνωστές Βρετανίδες συγγραφείς εκείνης της περιόδου, έχουν κάτι μελαγχολικό αλλά συναρπαστικό και οι ζωές και τα βιβλία τους!

      Διαγραφή
  5. Πόσο πολύ μου άρεσε η ανάρτηση σου! Είναι πολύ σπουδαίο να αγαπάμε τα βιβλία!!! Αυτό προσπαθώ να δείξω και στην κόρη μου!!!
    Περιμένω το giveaway!

    Μάρθα
    marthablogging.wordpress.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά που μου άφησες το λινκ σου, γιατί σε προηγούμενο σχόλιο έψαχνα να δω αν έχεις μπλογκ αλλά μου έβγαζε το προφίλ σου στο μπλόγκερ και εφόσον είσαι στο WP δε μου έβγαζε τίποτα. Αλλά μην ανησυχείς! Σε πρόσθεσα στο ευρετήριό μου κάτω δεξιά! Διάβασα και την τελευταία σου ανάρτηση (λάθος προτελευταία) για το διάβασμα και τα βιβλία και μου άρεσε πολύ!

      Διαγραφή
  6. λατρευω τα βιβλια και παλαιοτερα ειχα γινει κολλητη με την υπαλληλο της δανειστικης βιβλιοθηκης! αλλα τωρα δεν εχω τοσο χρονο και το μετανοιωνω! τεσπα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε νιώθω, έκανα το ίδιο στην πόλη που έμενα παλιότερα, είχε εξαιρετική βιβλιοθήκη!Εδώ που μένω τώρα, είναι τόσο φτωχή και οι υπάλληλοι τόσο βαριεστημένοι και να μην πω τίποτ'άλλο που πήγα δυο-τρεις φορές και δεν ξαναπάτησα μετά!Ουτ'εγώ έχω τόσο χρόνο πλέον, αλλά τι να κάνουμε; Έτσι είναι η ζωή!!!

      Διαγραφή
  7. Υπεροχο ποστ!!! Το πρωτο βιβλιο που διαβασα ηταν δωρο και με εκανε να νιωσω τοσο εντονα συναισθηματα πουδεν το περιμενα μεχρι που δακρυσα απο τοτε δεν εχω σταματησει να διαβαζω!!! Τα βιβλια ειναι θησαυρος!!! Την αγαπη μου για τα βιβλια θελω να την περασω και στην κορη μου!!! Φιλια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ,Δέσποινά μου! Να το κάνεις! Θα της κάνει τόσο καλό που θα σε ευγνωμονεί!Αν θες διάβασε και το ποστ της Μάρθας που έχει κι αυτή ένα μικρό κοριτσάκι και τι κάνει για να του εμπνεύσει την αγάπη για διάβασμα
      https://marthablogging.wordpress.com/2015/04/20/lending-library/#more-1328

      Διαγραφή
  8. Κλασική βιβλιοφάγος και εγώ!! Βέβαια πλέον ο χρόνος μου είναι τόσο περιορισμένος που δεν προλαβαίνω να διαβάζω όσο θα ήθελα!! Φιλιά Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ουτ'εγώ διαβάζω πλέον όσο παλιά, Αθηνά μου, οπότε σε καταλαβαίνω!

      Διαγραφή
  9. Με συγκινείς πολύ με αυτή σου την ανάρτηση. θα ηρεμήσω και θα επανέλθω με σχόλιο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν περίμενα να είναι ιδιαίτερα συγκινητική αυτή η ανάρτηση, χαίρομαι που μπόρεσα τελικά να μεταφέρω κάτι από το κλίμα εκείνης της εποχής! Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  10. Μου άρεσε πολύ η ανάρτησή σου Δέσποινα!! Και εγώ λατρεύω τα βιβλία και ξεκίνησα να διαβάζω από μικρή. Η μαμά μου και η γιαγιά μου είχαν αρκετά βιβλία και άρχισα να διαβάζω από μικρή. Μετά από λίγα χρόνια άρχισα να δανείζομαι από βιβλιοθήκες και εγώ και η μαμά μου. Όταν σπούδαζα στο Αμερικάνικο κολλέγιο ευτυχώς είχε μια πολύ μεγάλη βιβλιοθήκη και επισης δανειζόμουν από την Ελληνοαμερικάνικη ένωση και πήγαινα και πολλές ώρες και διάβαζα στην Εθνική βιβλιοθήκη στην Πανεπιστημίου. Από τότε που γεννήθηκε η κόρη μου της διάβαζα συνέχεια. Τα τελευταία 2-3 χρόνια δυστυχώς έχω σταματήσει το διάβασμα λόγω υποχρεώσεων. Με συγκίνησες με την αγάπη που δείχνεις στα βιβλία!! Φιλάκια πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εμένα μου άρεσε να διαβάζω στη βιβλιοθήκη, όταν έχει ωραίο περιβάλλον είναι ό,τι καλύτερο.Δυστυχώς εδώ που μένω τώρα είναι χάλια η βιβλιοθήκη, μικρή ανενημέρωτη και με αγενέστατους υπαλλήλους.Ευτυχώς δανείζομαι από μία φίλη που έχει μικρόβιο με τα βιβλία και όποτε μπορώ αγοράζω κι εγώ.Χαίρομαι που έχουμε κοινά ενδιαφέροντα!

      Διαγραφή
  11. Δέσποινα, τι ωραία που γράφεις!!! Θέλω να διαβάσω άπειρες τέτοιες ιστορίες σου και λεπτομέρειες ενός κόσμου που εμείς τα παιδιά της πόλης δεν έχουμε γνωρίσει. Πιστεύω πως οι ανθρώπινες σχέσεις σε ένα χωριό είναι πολύ πιο δύσκολες απ΄ό,τι σε μια πόλη, γιατί στην πόλη στους 100 ανθρώπους που θα γνωρίσεις σίγουρα θα βρεις και κάποιους να ταιριάξεις, ενώ στα μικρά μέρη πρέπει να πηγαίνεις με το ρεύμα των περισσοτέρων για να γίνεσαι αποδεκτός. Τώρα κατάλαβα καλύτερα αυτά που μου άφησες σε προηγούμενο σχόλιο. Δεν ξέρεις πόσο ενδιαφέρον έχει για κάποιους από εμάς να διαβάζουμε εμπειρίες που βιώσαμε με διαφορετικό τρόπο λόγω διαφορετικών συνθηκών. Μακάρι να γράψεις ακόμη πολλές τέτοιες ιστορίες. Θα τις διαβάσω με αμείωτο ενδιαφέρον. Γράφεις πάρα, πάρα πολύ ωραία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ, Ελίνα!Έχω σκοπό να γράφω και τέτοιες ιστορίες στο μπλογκ , απλά συνήθως χρειάζομαι ένα ερέθισμα για να γράψω!

      Διαγραφή

Τι θα ήθελες να με ρωτήσεις;